Foto: Philippe Fretault
Van wiskundestudent naar professioneel danser: dat is een carrièreswitch die niet bepaald vanzelfsprekend is. Toch durfde de Franse Vincent Pausanias op zijn 19e voor zijn passie te gaan. Hij was pas een jaar eerder door het dansvirus gegrepen, maar besloot er zijn werk van te maken. Een interview met de choreograaf van Tap Factory.
Pausanias gaf zijn carrière in de exacte wetenschap op voor zijn droom om danser te worden. ‘Wiskunde en dans liggen overigens niet eens ver uit elkaar,’ lacht de 44-jarige Pausanias. ‘Het gaat allemaal om structuren, ritmes. Mijn moeder volgde danslessen. Ze was zo enthousiast, dat ik een keer mee wilde. Ik was al erg sportief, maar richtte me meer op buitensporten als skiën of bergbeklimmen. Dans was nieuw, maar toen ik het eenmaal had geprobeerd ging ik er helemaal in op.’ Dat je heus niet vanaf je vierde balletlessen moet volgen om te slagen in het vak, bewijst de Franse choreograaf. ‘Het is voor jongens en mannen makkelijker om op late leeftijd te beginnen met ballet. Dat heeft alles te maken met onze fysieke ontwikkeling. Je moet natuurlijk wel hard trainen, anders bereik je nooit iets.’
De veelzijdige performer was jarenlang actief als uitvoerend danser en choreograaf voor o.a. de Parijse Opera en het Lido. Tijdens zijn balletopleiding raakte hij echter al verslaafd aan het tapdansen, maar dat deed hij in die jaren niet veel. Toch kon hij het niet loslaten. Toen hij op zijn 35e door een producent gevraagd werd grote dansshows te regisseren en choreograferen, voelde hij het weer kriebelen. ‘Ik wist altijd al dat ik een keer iets met Tap wilde gaan doen. Dat moest een spetterende show met de beste tapdansers en acrobaten worden, waar jong en oud van kunnen genieten. Na jaren in opdracht gewerkte te hebben, ontstond langzaam het idee voor een geheel eigen productie. Toen ik besloot daarvoor te gaan, had ik de naam Tap Factory binnen 15 seconden bedacht.’ Zijn donkerbruine ogen lachen ondeugend. ‘De realisatie van de rest van de show duurde iets langer.’
Uiteindelijk werd Vincents droom na drie jaar voorbereiding werkelijkheid. Zijn cast zocht hij eigenhandig bij elkaar. ‘In mijn persoonlijke netwerk vond ik diverse excellente tapdansers, die meteen enthousiast raakten door mijn plannen. Daar zitten meerdere wereldkampioenen bij! Een grappig feitje is dat onze Afrikaanse danser de vader van een klasgenootje van mijn zoontje is. Zoveel talent, onverwacht dichtbij!’ Tap Factory ging in première in Lissabon. Daarna volgde een tournee door Frankrijk, Spanje, Engeland, Colombia en Israël. Overal is het publiek laaiend enthousiast. Geen wonder. Bij het ontwikkelen van de Tap Factory stelde Vincent een belangrijke voorwaarde: ‘Plezier! Ik wil dat het publiek een geweldige avond heeft en vrolijk het theater verlaat. Naast de spectaculaire dansroutines en acrobatiek zit er dus heel veel humor in deze show.’
Zelf heeft Pausanias ook een actief aandeel op het podium. ‘Tap Factory heeft geen vastomlijnd verhaal, maar speelt zich af in een fabriekshal. Het hilarische contact tussen de daar ‘werkende’, dansende en musicerende fabrieksarbeiders is de rode draad. De dansers weten precies wat er van hen verlangd wordt, maar er is ook ruimte voor improvisatie. Dat zorgt ervoor dat elke voorstelling weer anders is en houdt onszelf alert. We verrassen elkaar regelmatig.’
In december 2014 staat Vincent met zijn productie in het World Forum Theater in Den Haag. Hij kan dan weer een land aan de steeds langer wordende, internationale tourneelijst toevoegen. ‘We werken steeds verder aan Tap Factory. Elke dag weer repeteren en sleutelen we opnieuw. Het kan namelijk altijd nog beter. Wat er na Tap Factory komt? Geen idee! Ik wil niet te ver vooruit denken, eerst naar Nederland! Dit is namelijk nog maar het begin!’
Door Suzan Vermeulen
Lees ook:Tap Factory: tapdans, acrobatiek, percussie en humor in één show
Lees ook:Tap Factory maakt alle beloftes waar
Lees ook:Wereldpremière ballet over Vincent van Gogh in Delamar
Lees ook:Eerste kandidaten De weg naar Fame naar huis
Lees ook:SYTYCD-winnaar Danny Boom overwint zijn tegenslagen