Het dansseizoen is weer begonnen en blogduo Werters dus ook. We zagen al het defilé van het Nationaal ballet, Muze van anoukvandijk dc en met Sideways Rain van Guilherme Botelho door Alias (Zwitserland/Brazilië) trapt ook de Stadsschouwburg Amsterdam dit veelbelovende dansseizoen af. Werters schreef voor het eerst voor Dansen.blog in het kader van Julidans. Die samenwerking beviel zo goed, dat je hier nu regelmatig blogjes van de dames kunt lezen!
250 keer gaan ze rond, de 15 dansers die in Sideways Rain ‘richting geven aan de ruimte’ zoals Botelho het zelf omschrijft. Daar waar Nanine Linning in Endless Song of Silence nog een lopende band nodig had, creëert Botelho het gevoel door puur en alleen zijn dansers in beweging te brengen. Van links naar rechts: versneld en verstild tijgeren, kruipen, lopen, draaien, rollen, rennen. Botelho creëert met de zijwaartse choreografie een optische illusie: de statische omgeving lijkt in beweging te komen.
Kruipend, sluipend bewegen de dansers zich op handen en voeten van links naar rechts, langzaam verandert deze beweging in een draai om de as die weer evolueert in een beweging die ons doet denken aan een vis op het droge. Geleidelijk vloeit de ene beweging voort uit de andere, van dierlijk naar steeds menselijker. Als een evolutie van de mensheid; een groep individuen die ontwikkelen, allemaal op de zelfde manier, de een iets sneller dan de ander. Continue ontwikkeling in beweging. Zo vloeiend, dat je het soms niet eens in de gaten hebt.
De beweging en richting wordt ondersteund door een monotone klank, die maar heel af en toe een climax bereikt om vervolgens weer af te zwakken om zijn ondersteunende rol te hervatten. Net als de bewegingen gaat ook dit zo vloeiend dat je het amper in de gaten hebt. De monotone constante van zowel bas en beweging wordt onderbroken. Binnen de groep ontstaan individuen, als Botelho een van de dansers even stil zet, terug laat lopen, of subtiel een ander kostuum aantrekt. Niet meegaan in de massa, er onder uitkomen dat we allemaal hetzelfde zijn, deel van een groep. Deze oneffenheden in de zo perfecte ontwikkeling van de mens houden ons geboeid.
Sideways Rain is een veranderende beweging met een constante lineaire richting. Door de continue herhalingen heeft het een cerebrale werking, als kijker kom je in een soort trance. We gaan mee in die beweging, de flow, heel af en toe ontsnappen we eraan. Onze ogen rollen in hun kassen, de staafjes en kegeltjes zijn overprikkeld, uitgeput. Heerlijk, het seizoen is weer begonnen, op naar Maastricht.
Sideways Rain is vanavond nog te zien in de Stadschouwburg Amsterdam: www.ssba.nl
Lees ook:Werters & Wubbe
Lees ook:Festivalblog #julidans: Werters goes Suisse
Lees ook:Scapino Ballet brengt ‘Le Chat Noir’ tot leven
Lees ook:Eigen show voor Jan Kooijman?
Lees ook:Werters en de dans voor de ledenmaten